Gahan nie dał by rady chyba go wtedy zaśpiewać na koncertach

1.Dream on- 5
2.Shine- 5
3.The Sweetest Condition- 5
4.When the Body Speaks- 5
5.Lovetheme- 4.5
6.The Dead of night- 5
7.Freelove- 4.5
8.Comatose- 5
9.I feel loved- 4.5
10.Breathe- 4.5
11.Easy Tiger- 4
12.I am you- 5
13.Goodnight Lovers- 4

średnia ok.4,69
Bardzo niedoceniany album,a w moich oczach to kawał świetnej muzyki.Wręcz magicznej.

W zeszłą sobotę tj. 14 maja obchodziliśmy 10-tą rocznicę wydania tego albumu i tak jakoś przeszło bez echa Smutne to trochę, gdyż płytka zacna jest.

Jaka plyta takie echo Choc co dziwne 2 numery z mojej scislej czolówki pochodza wlasnie z Ex'a.

Też byłem zdziwiony. Z ciekawości natrafiłem ostatnio na taką oto recenzję:

http://porcys.com/Reviews.aspx?id=101

Co sądzicie?

Recenzenci są różni Do mnie tłumaczenia w stylu 'to już kiedyś było / nie usłyszeliśmy niczego nowego / z czysto muzycznego punktu widzenia patrząc... ' nie trafiają Muzyka rozrywkowa ma wzbudzać pozytywne emocje i jeśli znajduje się grupa odbiorców, której słuchanie konkretnej płyty sprawia przyjemność, to jej autorzy osiągają swój cel. Spektrum ludzkich oczekiwań jest tak szerokie, że nawet nie ma sensu na ten temat dyskutować Złotym środkiem jest zaufanie w tej kwestii samemu sobie. Mnie się Exciter od początku bardzo podobał i to się nie zmieni, a różnorodność opinii i możliwość ich swobodnego wyrażania jest dobrodziejstwem wolności słowa Byle nikogo nie obrażać.

Tylko że raczej trudno o to, aby płyta takiego zespołu jak DM nie wzbudzała pozytywnych emocji i nie sprawiała przyjemności. Szczególnie wśród fanów.

Nawet wśród fanów DM nietrudno o takich, którzy Excitera nie lubią

@Easy, Laudia-wiem o tym doskonale. Miałem na myśli to, że w przypadku każdej płyty i tak znajdą sie ludzie, którzy ją polubią, która nimi wstrząśnie, uszczęśliwi ich. W myśl powiedzenia "każda potwora znajdzie swojego amatora" Żeby było jasne, nie uważam Excitera za potworne dzieło.

- Dream On
- The Sweetest Condition

Perfecto wersje live ale i studyjne daja rade. Natomiast im dalej tym co raz wiekszy dramat czego zwienczeniem jest Goodnight Lovers. Choc koncertowa wersja i tak uratowala ten numer od totalnej zagłady Ale ale....minelo lat 8 i pojawia sie Light ktory po stokroc GL przebil. I tak mamy 2 masakrastyczne rysy na szkle

bez przesady GL i Light są nawet spoko padaką to są Little Soul i Spacewalker

Do ulubieńców dorzucam The dead of night.
Płyta jest jedną z moich ulubionych, ale muszę jej słuchać w całości.

@Więcor, Bachencja-to w takim razie w ogóle się nie zgadzamy, bo ja nie trawię The Sweetest Condition i The Dead Of Night. Live jeszcze ujdą.

Przesłuchalem ta plyte pierdyliard razy i naprawde nie moge sie z nia dluzej zmagac. Staralem sie ale 4 numery max Ale Dream On miazdzy mimo to

Po Ultrze, którą pokochałam od pierwszego słuchania, tak bardzo i tak strasznie czekałam na następną płytę, że - gdy ją usłyszałam - osłupiałam z wrażenia!.......
Myślałam, że, jak minie osłupienie, wyciągnę jakieś negatywne wnioski, bo Exciter był......nieprawdopodobny.....to dobre określenie....
Nic z tego - osłupienie minęło, lecz negatywne wnioski - nie ujawniły się.
Jest to moja płyta "do wycieczek w głąb samej siebie". Idealna po prostu. Słucham jej chyba dość rzadko, bo się "zagłębiać" nie bardzo lubię.
Ale - gdy już przychodzi pora na Excitera - to katuję go dłuższy czas. Aż mi obrzydnie.
I tak - od lat - nic się nie zmienia.....
Excitera słucham częściej, niż następnych dwóch albumów.
Ale - jedynie w całości. Moim zdaniem - jest bardzo spójny.
@FM The dead of night - jest doskonały do tańca. Szczególnie w wersji albumowej.

No nie, do tańca z tej płyty to zdecydowanie I Feel Loved.

A ja się zgodzę z Bachencją. "The Dead of Night" jest bardzo dobry na parkiet. Nie ujmuję nic w tej kwestii "I Feel Loved" ale jakoś wolę się pobujać przy tym pierwszym niż skakać przy drugim

Zgadzam się z Bachencją i Satelitką w kwestii "Dead.."
Poza tym "Dead of night" dla mnie jest najlepszy na płycie na dzień dzisiejszy, bo płyty nie przetrawiam.

Pamiętam, jak zakupiłam płytę i usłyszałam pierwszy raz ten kawałek. Nie mogłam się od niego potem odkleić przez bardzo długi czas.
To była pierwsza płyta DM jakiej słuchałam i kto wie kim bym teraz była, i gdzie bym była, gdyby nie 'Exciter".
Zafascynował mnie, to była muzyka, jakiej nigdy wcześniej nie słyszałam. Od tamtej chwili mija 10 lat I nadal słucham tego albumu z przyjemnością.

Doceniam Twoje zdanie, ale ja jakoś nie wyobrażam sobie bujania się przy tym kawałku. Po prostu. Ze mną było odwrotnie-jak usłyszałem go po raz pierwszy, to mnie odrzuciło i po dziś dzień nie mogę sie do niego przekonac. Ale cóż...never say never