SOFAD słuchał?

Zapraszamy do kącika tutaj: viewtopic.php?f=59&t=19805

Ale HUŚTAWKA odczuć
Co wpis to inna ocena....
Ja sobie jednak poczekam do piąteczku i odsłuchu z oryginalnej płytki

Moim zdaniem na Delcie Dave jest w lepszej kondycji wokalnej niż na SOFAD, ale też na DelMach nie ma takich wymagających kawałków jak na SOFAD, nie porównujmy czegoś co jest nieporównywalne.

Plus to nie był wokal wykreowany przez studio, bo na Devotional Dave śpiewał jak młody Bóg. Studio to studio, tu nawet pierdnięcie można zamienić w łabędzi śpiew, oczywiście nic nie ujmując Gahanowi, ale obecne koncerty pokazują, że daleko mu do najlepszych wokali w karierze, a dla mnie trzeba sprawy studyjne i koncertowe łączyć, by mieć obiektywny obraz.

Co do płyty jeszcze nie mam i nie wiem jeszcze czy dam jej szanse przed premierą, ale też mnie zastanawia rozrzut pomiędzy opiniami, szczególnie w kwestii najlepszych utworów, bo już prawie każdy z 13 kawałków znajdujących się na płycie został wymieniony jako ten naj z Delta Machine

No to ja uważam, że na DelMa wokale są bardziej wymagające niż na SOFAD. Z tym, że na tym drugim słychać wysiłek Dave'a, a na delcie nie

To może ja tych wymagających momentów nie słyszę bo w mojej ocenie Gahan daje radę z kilkoma wyjątkami

JEST OK .......

I po pierwszym odsłuchu , to cd nie do wszystkich trafi to pewne najlepszy utwór ? chyba Slow duże wrażenie robi też Alone bardzo fajne Welcome to my World, Secret to the End na plus, spodziewałem sie ze Broken będzie lepsze, ale i tak jest lepsze niż Come Back, nie podchodzi za to mi Should be Higher dla mnie to przyśpieszone Corrupt, Soft Touch przyjemnie buja, Sooth my Soul troche drażni mnie w nim ta łupanka ale końcówka jest bardzo dobra, Goodbye nic specjalnego w sam raz na koniec

Jest lepiej niz OK
....Alone miazdzy

Nie no - jak ktoś słuchał to teraz musi za to zapłacić, przynajmniej za deluxe zostały jeszcze 3 nieznane kawałki.
Piątek rano - ustawiamy się grzecznie w kolejce

Ściągam . Kilkadziesiąt minut jeszcze ...
Ale jak już czytam te peany pochwalne, to widzę znajomy z przeszłości obraz.
Jak to się ludzie nie zachwycali SOTU. Potem sporej części przeszło .

świetna

Oczywiscie! czekam na plytke i fakture

Po pierwszym odsłuchu .....wkurzają mnie pierdzące dzwięki w wielu momentach ( ale tego się chyba każdy spodziewał).
Najlepsze utwory po pierwszym odsłuchu : Alone ,Should By Higher ,Broken (przypomina lata 80, nostalgia ).
Na pewno polubię tę płytkę (wersja Deluxe zapłacona w empiku ) , tylko czekać na koncert !!!

Pierwszy odsłuch:

1. Welcome to my world - brak pomysłu na utwór. Utwór w ogóle średni, ale mam wrażenie, że wszelkie "dodatki" w postaci dziwnych dźwięków, zwłaszcza w zwrotce są dodane na siłe, żeby utwór wzbogacić. Ja bym ten utwór widziała inaczej.
2. Angel - jeden z ciekawszych, nie wiem czemu, ale jakoś na Lettermanie brzmiał mi bardziej ostro. Omamy jakieś mam.
3. Heaven - podoba mi się tak, jak mi się podobał
4. Secret to the end- początek przypomina mi urywek innego utworu, ale nie mogę skojarzyć jakiego. Już wiem -"Spoonman" Soundgarden! No, serio! Zwrotka ciekawa, refren już mniej. Gitara jak dla mnie ok, urozmaica
5. My little universe - jeden z ciekawszych utworów. Taki eksperyment. Ale podejrzewam, że muszę się do niego przekonać tak jak do Counterfeit
6. Slow - niby blues, głos Gahana mógłby mnie zanudzić na śmierć. Gore fajnie wyszedł w górę, tak nietypowo ("inste-ad"). Z czasem, tj. kolejnymi dźwiękami utwór mnie do siebie przekonuje. No, całkiem, całkiem:)
7. Broken - Gahan znów udaje Elvisa, ale całkiem nieźle mu to wychodzi. Mam znowu wrażenie, że instrumentalnie nie mieli na niego jakiegoś pomysłu. Chyba mi się nie spodoba
8. The Child Inside - no i nie posłuchał mARTin. Znowu uderza w wyższe tony. Nie wierzę, że nie potrafi już śpiewać w niższych partiach. Ale według mnie nie jest to najgorszy Jego utwór (jak to ktoś tu napisał). Jezebel nie przebije. Nie nadążam na Nim. Melodyjnie za Nim nie nadążam. Nie ocenię tego utworu, bo się w nim gubię.
9. Soft Touch / Raw Nerve - będzie z pewnością jednym z moich ulubionych, bo jest nieskomplikowanie punkowy (typowy The Clash elektroniczny). Radosny. A podobno nie słuchali punku... Bardzo mi się podoba
10. Should Be Higher - u Lettermana brzmiał mniej wyraźnie jak dla mnie niż na płycie. Melodyjny, popowy, ale miły dla ucha.
11. Alone - średni. Słowa mogą być dobre, ale nie rozumiem wszystkiego
12. Soothe My Soul - Ultravox 21 wieku. Tak mi brzmi (pewnie się mylę). Niezły, ale nie poraża.
13. Goodbye - blues ponownie na początku. Ale bardzo ciekawe rozwinięcie. Przykuwa uszy. Przynajmniej moje. Podoba mi się. Przynajmniej teraz.

To jest Depeche Mode. Płyta mnie nie powaliła na ziemię, ale znowu muszę powiedzieć, że znowu zaskoczyli. Jednak to chyba prawda, że największe swoje dzieła większość muzyków tworzy w latach 20-40 swojego życia. Można by powiedzieć, ze płyta jest dość przeciętna, że mogłoby ją nagrać wiele innych zespołów, ale trzeba pamiętać, że DM są już ponad 30 lat na rynku, a mimo wszystko nie powtarzają się. Coś znowu nowego wprowadzili. To sztuka. Czy nam się podoba, czy nie.

Pierwszy odsłuch i muszę przyznać,ze jestem bardzo mile zaskoczony ! Fajnie się jej słuchało od początku do końca. Jedynie do My Little Universe chyba będe musiał się przekonać

No i na zakończenie koncertów chyba Goodbye wyprze inne kawałki

Nie spodziewałem sie tak dobrej płyty szczerze powiedziawszy

Już barrrdzzoooo dawno nie czytałem tutaj tak pozytywnych opinii o nowym albumie DM , ale co się dziwić udało im się zmiażdżyć albumy od Excitera do Sotu

Czy soothe my soul zaczyna się taką wstawką electro, jak u Lattermana, czy takim bitem z automatu, jaki ma to nagranie z BBC?

Bitem