"Slow" - that's how I like it
Czy tylko ja przy "Broken" zaczynam nucić "Little 15"?

A tak w ogóle to jest dobrze. Jeszcze nie rewelacyjnie, ale dobrze na pewno.

Dobra ,po przesłuchaniu nie wiem ile już razy ,mam osobistą playlistę
5 the best


1 Should be higher
2 Secret to the End
3 Alone
4 Welcome to my world
5 Broken

dziękuje,tyle w temacie

'slow' to takie brakujące ogniwo pomiędzy SOFAD i ULTRĄ...
genialnie się wpasowuje między te dwie płyty, fajnie, że to wypuścili po latach

'alone' - mega klimat, ciary

'broken' - retro perełka, sentyment, cudo, słysze tu echa CTA i Little 15

zazdroszcze Wam wszystkim. W pracy nie mogę słuchać ale podglądam wasze wypowiedzi. Nie mogę doczekać się 17.00.

Ehhhh , nie wytrzymalem .....

Ogolnie i na szybko :

1.Welcome to my world - podoba sie , tylko po co pierdy przez poczatkowe 1:20 ?
2. Angel - do tej pory nie przekonal , dostaje kolejna szanse
3. Heaven - podoba sie , choc wolalbym wersje Owlle
4.Secret to the end - jest dobrze , nawet bardzo
5.My litlle universe - no czegos takiego to sie po DM nie spodziewalem , koszmarek nad koszmarkami .....
6.Slow - jestem na tak
7.Broken - podobnie jak Slow dobre
8. The child inside ...kolejny koszmarek
9.Soft touch - dostaje kolejna szanse , choc z potencjalem
10.Should be higher - dobry
11.Alone - dobry
12.Sooth my soul - dobry
13.Goodbye - dobry

W szybkiej ocenie wizualnej wyglada to tak :
Dobre , moga sie podobac -
do przelkniecia :
koszmarki :

Czulem , ze ta plyta bedzie mi sie podobala i tak jest . W calej kolekcji cos jak PTA z lekkim + dla Delty (czytaj solidna )

Nosz w morde, ten electro początek był świetny

popieram, na pewno dużo lepszy niż początek "strojenia" z SOTU

płyta bomba!
przespane całe 3 h w nocy a teraz zombiak w pracy...ale pewnie nie tylko ja tak się męczę;)
czy ktoś dysponuje tekstem do "the child inside"?

Bardzo intrygująca płyta, coś sensownego będzie można powiedzieć o niej dopiero po kilkunastu przesłuchaniach... Nie wiem czy jest sens dzielić się w tym przypadku pierwszymi wrażeniami, ale jeśli już miałbym coś powiedzieć to:
na plus - płyta jest bardzo różnorodna - każdy znajdzie tu coś dla siebie, wiele wycieczek do klimatów z poprzednich albumów DM (nawet do CTA), ale jednocześnie czuje się, że to jeden LP, a nie składanka. Z utworów - za 1 razem najbardziej powala Slow.
na minus - można by zmienić trochę kolejność utworów, płyta nie ma jakichś dłuższych sekwencji piosenek zbliżonych do siebie, w sumie nie wiadomo, czego się spodziewać po następnej - może to i celowy zabieg, ale dla mnie parę utworów nie powinno znaleźć się obok siebie. Z piosenek - Martin świetnie się udziela wokalnie na całej płytce, ale utwór, w którym bierze mikrofon tylko dla siebie, jest dosyć rozczarowujący.

Płyta nie jest na pewno rozczarowaniem, ale jest dosyć ciężka do "zrozumienia" - jej odbiór będzie zmieniał się z czasem, więc nie ma co tu więcej gadać, tylko brać się do roboty i słuchać.

Z końcówki "My little universe" zrobią intro na koncerty

Jeszcze tylko ok 4,5h i też zanurzę się w temacie. To będzie pełne zanurzenie:D. Jak zwykle jak się na coś czeka to czas się ciągnie w nieskończoność...
Czy Slow w całości jest takie jak ten 30s fragment (klimat, dźwięki, sposób śpiewania zwrotek)?

po pierwszym przesłuchaniu najlepsze jest "Slow"... ten utwór ma w sobie to coś
płyta zdecydowanie lepsza od SOTU, ale w niektórych utworach trochę przeszkadzają te hilierowe "dźwięki". ogólnie jestem bardzo na TAK i z niecierpliwością czekam na koncert

Pomyślałem to samo chociaż pomyślałem także o Kraftwerk no i z drugiej strony to nie spodziewałem się, że ktokolwiek na forum zna tak świetną grupę jak Autechre Jest jeszcze pewien fragment w utworze Alone, który przypomina mi także produkcje Sean'a Booth'a i Rob'a Brown'a. Jeśli znasz dobrze twórczość Autechre to będziesz wiedział o co mi chodzi


Delta Machine coraz bardziej mi się podoba Zarwałem niemal noc na słuchaniu albumu jak i jeszcze słuchałem go dzisiaj w drodze do miasta. Na prawdę ciężko mi będzie wybrać ulubioną trójkę z tego albumu. Nadal nie mogę przeboleć Should Be Higher w porównaniu do wersji live chociaż ta złość powoli przemija Ogólnie nowy album ma kilka utworów, które według mnie zasługują na ocenę 10/10, a są nimi:

Should Be Higher
Welcome To My World
Secret To The End
Broken
Alone
Slow

Oczywiście opinia i oceny tak na dzień dzisiejszy po kilku odsłuchach

2 razy jak dotad przesluchalem Delte i mam mieszane uczucia..Są dobre i słabe piosenki. Muszę jeszcze parę razy ją przesłuchac by wyrobic sobie ostateczna opinię

@ Juno, czy Slow brzmi przez cały utwór jak w tym 30s. fragmencie, który był dostępny?

co do SBH będzie jak z INYR,power life a na płycie przyzwoicie...JEST OK,to i tak number one jeśli chodzi o mój klimat DM.

Wrażenia z „nocki”

1. Welcome To My Word – nie najlepsze otwarcie powiedzmy sobie szczerze, niby czuć klimat, ale jakoś mi to nie zagrało, po wysłuchaniu nie wiesz czy chcesz w to brnąć dalej …
2. Angel – nie mogę przekonać się do tego kawałka od początku, wersja finalna nie wiele tutaj zmienia
3. Heaven – nagroda dla tych którzy przetrzymali wstęp - nastrojowy i klimatyczny z melodią bez elektronicznych udziwnień
4. Secret To The End – monumentalny i nastrojowy, bez komercyjnych zapędów, sygnał ze warto jednak zostać z płytą do końca
5. My Little Universe – mocno radykalny numer , chyba bardziej pasowałby, jako b-side, no i ten universe w tytule - znowu dopadają Cię wątpliwości …
6. Slow – powrót na właściwe tory, czuć ducha SOFAD – nic więcej nie trzeba – świetny!
7. Broken – nostalgiczna, ujmująca swoja prostotą piosenka, mój typ na 3 singiel !
8. The Child Inside - ten poziom Mart prezentuje już od lat, równo, ale tez bez ekscytacji, czasy Ligi Mistrzów w odsłonie One Caress minęły już bezpowrotnie;
9.Soft Touch/Raw Nerve - w wersji para live nie przemówił do mnie, tu jest lepiej aczkolwiek potrzebuje chyba więcej czasu
10. Should Be Higher – największe rozczarowanie, ten kawałek mógłby spokojnie stanąć koło takich hymnów jak PJ, NLMDA – niestety tak nie będzie , zmarnowany potencjał – bezpowrotnie Alan wróć
11. Alone – klimatyczny, przypomina erę Ultry , uff znowu jest dobrze
12. Soothe My Soul – na dzień dzisiejszy wg mnie najlepszy utwór na płycie, blisko kwintesencji stylu dM
13. Goodbye – blues’owe zakończenie przygody z Deltą – poprawne idealne na koniec koncertowej setlisty – goodbye ! We’ll see you next time !

Plusy:

- jest lepiej niż na SOTU (ale gorzej niż na Playing The Angel)
- więcej melodii niż pisków
- klimat
- bardzo dobra produkcja
- wokale Dave”a

Minusy:

- brak spójności
- brak klasycznych numerów DM
- wrażenie że można było wycisnąć z materiału więcej

Płyta bardziej do smakowania niż na parkiet, właściciele dobrego sprzętu audio i dobrych słuchawek będą zachwyceni.

Po pierwszych przesłuchaniach ocena ogólna 6/10

Straszny chaos jest w niektorych piosenkach..zwlaszcza linia basowa. Np takie Alone..zmarnowany potencjał. Głośniej na kolumnach nie da sie tego słuchać.

da się, wystarczy obniżyć poziom bass'u kawałek super